18 Ekim 2013 Cuma

ARKANI DÖNME!!! (1. BÖLÜM)


Arkasını ne için döndüğünü hatırlamıyorum, ben ve kızım arabaya biniyorduk, kızımın minik dudaklarından aldığım öpücüğün neşesine gömülmüş keyifle onu araba koltuğuna oturtuyordum. Karımda geçirdiğimiz huzurlu günün keyfiyle gülümseyerek bizi izliyordu. Ona bakıp ne kadar şanslı bir adam olduğumu düşündüm ve sonra;

Neden dönmüştü arkasını, hatırladığım acı bir korna, kırmızı bir araba ve arabanın arka koltuğunda sarı saçlarını gördüğüm ama yüzünü göremediğim bir kadın. Bütün kemiklerinin kırıldığını duyabiliyordum. Bir kağıt parçası gibi yere serildi ve veda etmeden beni ve kızımı bırakıp gitti.

Bütün bedeni kan içerisindeydi. Onu öylece yerde bırakıp gerçek onu aramaya gitmek istiyordum. Sanki yerde yatan 7 yıllık eşim değildi. Her zamanki duru beyaz teni kırmızıya boyanmış, kendi kanı üzerine kırmızı bir örtü gibi serilmişti. O olamazdı yerde yatan benim aşkım olmazdı. Beni ve kızımı bırakıp gitmiş olamazdı. Ben grip olduğumda bile hayatımdaki diğer şeylerle nasıl baş edeceğini bilemeyen bir adamken, o bana bunu yapmış olamazdı.

Arabanın içinden gelen sesle hayata döndüm. "Annem nerede!!!!" diye ağlayan minik kızımıza ne söylemeliydim. Kazayı görüp görmediğini bile bilmiyordum. Daha iki yaşında, daha her şeyin başındaki o minik meleğe ne söylemeliydim. O an ağzımı açsam ağzımdan nasıl bir ses çıkacağını bile bilmiyordum.

Çok geçmeden polisin ve ambulansın geldiğini gördüm. Nefesimi tutmuş bekliyordum. Ne arabaya binip Kayra'yı kucağıma alabiliyor, ne de biricik aşkım hayat arkadaşım Selin'e yaklaşabiliyordum. Bir tür şok geçiriyordum ama Kayra için ayakta durmaya çalışıyordum. Bir anda ortalık cehenneme dönmüştü. Selin'den bitmek bilmeyen kanlar sokağa süzülüyor, insanlarda merak içerisinde olduğumuz yere doğru yığılıyordu.

Bitmesini istiyordum, Kayra'yı kucağıma alıp, Selin'i yerden kaldırıp evimize, narin parmakları ve müthiş zevkiyle döşediği evimize, yuvamıza gitmek istiyordum. Kayra'yı erkenden yatırdığımız günlerdeki gibi incecik belinin altındaki müthiş kıvrımlara sahip kalçalarından tutup onu yatak odamıza aşk yapmaya götürmek istiyordum. Onun en zor anlarımda duyup, her şeyi unutturan kokusunu içime çekip uyumak istiyordum.

Sarışın bir kadın elime dokundu. Arabanın içindeki kadın olabilir miydi, bilmiyordum. Ağzımı açıp konuşmak istiyordum ama yapamıyordum. Kadının cümleleri kulaklarıma değen bir uğultu gibiydi. Ağzını sürekli hareket ettirdiğini görüyordum ama sesler evet sesleri seçemiyordum. Kolumda ince bir sızıyla irkildim. Üzerinde beyaz önlük olduğunu fark ettiğim kadın koluma bir iğne yapmıştı.

Kısa bir süre sonra sesler daha anlaşılır olmaya başladı. Siyah takım elbiseli, saçları seyrelmiş, dünden kalma olduğu belli kirli sakalları şekilsiz bir biçimde suratını kaplayan bir adam, "Ben komiser Bülent, yakını mısınız? Bana ne olduğunu anlatabilir misiniz?" diye sordu.

"Kırmızı araba, kırmızı araba o... onun üzerinden..." artık bağırarak ağlıyordum, dizlerimin bağı çözülmüşçesine yere yığıldım. "Öldü mü? Daha 30 yaşında, biz bugün onun doğum gününü kutlayacaktık. 29'da kalmak istediğini söylerdi, hep bunu söylerdi. Benim sevgilim, aşkım sadece. Ben ne yapacağım?" Artık ağlamama engel olamıyordum. Ona ait olduğunu bildiğim kan, bütün yolu kaplamıştı ama onu ambulansa bindirmişlerdi.

Kızım Kayra, sarışın kadının kucağındaydı. Durmadan ağlıyordu. Sadece o en sevdiği kelimeyi söyleyerek "anne" deyip ağlıyordu. Selin'in tuvalete bile girmesine izin vermeyen Kayra'yı Selin'in kokusundan başka hiçbir şey sakinleştiremezdi. Kayra kolik bir bebekti ve ilk bir yılı ağlayarak geçmişti. Onu tek sakinleştiren şey, Selin'in ninnileri ve kokusuydu.

O büyülü sesiyle;
Bulutların üstünden bıraktım ben kendimi
Sonunu düşünmeden, duygular sarınca beni
Gizlice tuttun elimi, yüzüme baktın usulca
Gözlerin fısıldadı ah, mutluluğu yavaşça..

Usanmadan, Kayra'nın sancıları geçene kadar tekrar tekrar söylerdi. Kayra susup uyuduğunda, dünyanın en mutlu ve en öz güvenli annesi olur, yanaklarındaki gamzelerini ortaya çıkaracak hafif bir tebessümle bana göz kırpardı. O an Selin'in zafer anıydı.

Şimdi de aynısını yapamaz mıydı, gelip Kayra'yı omzuna yatırıp o şarkıyı söyleyemez miydi? Bu gün kızımız çok yoruldu, akşam birer kadeh şarabı hak ederiz diye düşünüyorum diyemez miydi? Beyaz tenine inat yüzünde açan kara gözleriyle bana o şımarık davetkar bakışlarından birini fırlatamaz mıydı? Bitmiş miydi, hayatındaki her şeyi tamamlamış olabilir miydi, Kayra için müthiş bir gelecek planı hazırlamıştı ama henüz söylediklerini yapmamıştı. Bu erkenden kaçış niye!!

Daha aniden neden susup, dalgın dalgın ne düşündüğünü anlatmamıştı. Henüz gözlerindeki sır perdesini kaldırmamıştı. Önümüzde kocaman bir gelecek vardı. Yaşanacak koca bir gelecek. Yazılmamış birlikte yazacağımız koca bir gelecek vardı.

Nasıl olduğunu anlamadığım ardarda geçen saatlerden sonra, Kayra'yı alıp eve geldim. Ev çok sessizdi. Girişteki ışığı açtım ve her zaman yaptığımın aksine, salondaki abajür ve aplikleri yaktım. Avizeye ait ışıkları yaktığımda bana hep söylenirdi, "Ben loş ışık kadınıyım, hem bak fazla ışık kusurları daha da ortaya çıkarıyor. Ne kadar yaşlandığını fark etmemi istemezsin." Tanrım onu daha şimdiden çok özledim.

Kayra "baba annem nerede" dediğinde biri boğazımı bir jiletle kesmiş gibi nefessiz kaldım. Onu kucağıma aldım ve yutkunarak "gitmesi gerek" diyebildim. Kayra bütün akşamı ağlayarak geçirdiği için, sadece derin bir iç çekti ve boynuma sokularak "gelsin" diyebildi.

Selin hamileliği boyunca bir çocuğa nasıl davranılması gerektiğiyle ilgili bütün kitapları okumuştu. Ve Kayra kitap gibi yetişti diyebilirim. Hiç sallanmadı, bir kaç gecelik ağlama girişiminden hemen sonra Kayra'nın duvarları aşılmış Selin yine başarılı anne mertebesine erişmişti. Ama bu gece Kayra kendi yatağında yatmayı reddetmiş ve "anneyi bekle, baba anneyi bekle" deyip gözlerini inatla açık tutmuştu.

Hiçbir zaman Selin kadar kararlı ve güçlü olamadığım için teslim oldum. Hem Kayra'ya dokunmak şu an beni en çok rahatlatan şeydi. Tüm kız çocuklarının aksine, en çok sevdiği renk olan mavi yastığını alıp ayaklarımın üzerine koydum ve Kayra'yı öperek ayağıma yatırdım. Sonra da o ninniyi söylemeye başladım. Kayra "o anne şarkısı, gelince o söylesin. Başka söyle" deyip bir kez daha boğazımı düğümledi. Sonra onu yastığından alıp Selin'in yastığına yatırdım ve ben de yanına yattım. Kayra iç çekerek uykuya daldı ama benim için o ilk gece bitmek bilmedi.

1. bölüm sonu
kurgu
pehito
2. BÖLÜM BURADA

40 yorum:

  1. acıklı başladı bu seferki hikayen bakalım sonu mutlu mu olacak? eline sağlık pehitocum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bücürükveben

      Bakalım ne olacak. Bilgisayarın başına oturana kadar inanın ben de bilmiyorum nasıl devam edeceğini..
      :)
      Vakit ayırıp okuduğunuz için çok teşekkür ediyorum.
      :)

      Sil
  2. nie üzücü yazdın beaaa =/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sonsuz

      Anlamadım ki; niye mi, ne mi? Cümle nasıl başlıyor..
      :)

      Sil
  3. Nutkum tutuldu... :'(
    Eline sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tuxedo

      :)
      Teşekkür ediyorum, hem iltifatın hem de zaman ayırdığın için..
      :)

      Sil
  4. Çok etkileyici bir yazı ve üzücü :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Özlem

      Okumana çok memnun oldum, yorum yapmana ayrıca sevindim..
      :)
      Evet üzücü oldu bu hikaye.
      Sevgilerimle
      :)

      Sil
    2. Yarım bıraktığım yazını tekrar okudum şimdi devamını okuyacağım. Empati kurmaya çalıştım, o adamın yerinde olsaydım ben ne yapardım diye. Çok acı verici bir durum. İnsanın içini acıtıyor hikayen ama hayat çoğunlukla böyle değil mi, pek güldürmeyi sevmez insanları. Düğer bölümlere geçeyim ne olacak iyi bitmesini istiyorum yine de bu hikayenin.

      Sil
    3. Özlemcim

      Geri dönmene sevindim.
      :)
      Hikaye acıklı ama sonu nasıl olur bilinmez. Bir kaç fikrim var ve sizin yorumlarınız şekillendiriyor yazacaklarımı.
      :)

      Sil
  5. Bir kitabınız olmalı diye düşünüyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. crazywomanrosemary

      Hoş geldin
      :)
      Ve şahane yorumunla beni çok mutlu ettin. En büyük isteğim bu diyebilirim.
      :)

      Sil
    2. Yazdıklarınızı epeydir okuyorum ..kurgularınız sağlam yaşam kareleriyle örülü
      neden olmasın..inanmak,istemek,kararlı olmak önemli olan :)

      Sil
    3. crazywomanrosemary

      Ah ben şu an iki kere mutlu oldum, desem..
      :)
      Gerçekten çok istiyorum ve yazdıklarınızda size sonuna kadar katılıyorum. Eklemek istediğim bir şey var; bir de bunlara ek olarak zaman ve sakin bir ortama ihtiyaç var.
      :)
      İnancım var, hele ki burda yazdıklarıma şu güzel yorumlarınızı aldıktan sonra kat kat artan bi inanç..
      :)
      Çooook teşekkür esiyorum ve sonsuz sevgilerimle
      :)

      Sil
  6. kitap bekleyenlerden biri de benim :)) çok etkileyici olmuş tebrik ederim canım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gamzecim

      Canım arkadaşım, nasıl şımardım ben şimdi. Bir bilsen :)

      Sil
  7. üfff trafik kazası nerden aklına geldi yaaaa.
    tabii ki çok güzel olmuş.
    hadi bi kahkahalı öykü yazsanaaaaa.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. deeptone

      Hayatımızın içinde, özellikle Bayram zamanı daha da artıyor.
      :/
      Teşekkür ediyorum.
      :)
      Öyle yazsana deyince olmuyor, ilham perisinin gelmesi lazım. Gelirse öyküyü sana ithaf ederim.
      :)

      Sil
  8. Korkuların, korkularımız. Kurgu olsa da Allah kimseye böyle bir acı yaşatmasın. Ama beğenmediğim birkaç olay var hikayede!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ali ÇALIŞKAN

      Amiiiiin..

      Yorumun eksik kalmış. Beğenmediğin yerleri yazmayı unutmuşsun.
      :)
      Sevgilerimle
      :)

      Sil
  9. yaa pe hito sen yine mahvettin ama beni :(
    nolcak şimdi Kayra'ya :(
    off bu trafik canavarları!
    lütfen araba kullanan herkes dikkatli olsun ve kurallara uysun lütfen!
    :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslıcım

      Senin bu duyarlı ve duygusal yanını çok seviyorum.
      :))
      Kesinlikle sürücüler dikkatli olsun. Bu da buradan mesajımız olsun..
      :)

      Sil
    2. ben de senin duygusal ve yazar yanını çoookkk seviyorum ki :)
      evet evet kesinlikle çok dikkatli ve bilinçli olsunlar lütfen
      :)

      Sil
    3. Aslıcım

      :)) teşekkür ediyorum.
      :)

      Sil
  10. aayy içim cıızzz etti.. hiçdayanamam.. gözümün önünde canlandırdım da ne kadar acı bir durum... Ve bunu yaşayanların yerine kendimi koyduğumda inanılmaz bir sancı duyuyorum.. ne kadar zor ne acı insanın sevdiklerini kaybetmesi.. sızlatan bir hikaye..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bir hayal kur

      Selam
      :)

      Ben de hikayeleri okuduğunda hikayeyi yaşayanlardanım.
      :)

      Bu hisleri size geçirebiliyor olmama sevindim.
      :)

      Sil
  11. oo, yeni bir hikaye baslamis. Cok sevindim. Severek okuyacagim yine. Öptüm seni cok.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahu Kader

      Ben de çok öperim..
      :)
      Vakit ayırıp okuduğun için teşekkür ediyorum..
      :)

      Sil
  12. Kurgunun başlangıcı burada, evet. Adam ve Kayra'yı bundan sonrası için neler bekliyor, merak konusu..

    Yaşanan kazayı, adamın iç dünyasını aktarışını oldukça başarılı bulduğumu belirtmeliyim.
    Bir kadın olarak kurgudaki erkeğin yerine geçmiş olman ve onun kelmeleriyle aktarıyor oluşun ise ayrı bir başarı.
    Kutlarım ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zeugma

      Beni çok mutlu ettin yorumunla.
      Iyi ki varsın.
      Çok teşekkür ediyorum.
      :)

      Sil
  13. Ama ağlattın beni, hem de iş yerinde... Gözyaşlarıma engel olamadım, yaşamış gibi, her anı hissederek okudum...

    Ne diyeceğimi bilemiyorum pe hito... İnan bana sen bir çok yazara göre çok çok iyi yazıyorsun. Bloggerlar olarak sana sponsor olalım ve sen bi kitap yaz. Bizde heyecanla ve zevkle okuyalım :)

    Devamını da heyecanla okuyacağım, umarım mutlu sonla biter. Hüzünlü hikayeleri sevmiyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kahve Tadında

      Görev başarıyla tamamlandı desene.
      :)
      Bak şimdi de benim gözümden yaş geldi. Çok incesin ve bu değerli yorumun için çok teşekkür ediyorum.
      :)
      Bakalım biraz biraz kafamda bir şeyler şekillenmeye başladı. Hep birlikte göreceğiz
      :)

      Sil
  14. Dün de söylediğim gibi çok etkilendim, dizlerim titremeye başladı yüreğim sıkıştı.. Güzel bi başlangıç olmuş merakla diğer bölümlerini okuyacağım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ilknurcum

      Siz böyle yazınca ben seviniyorum. Duyguyu size geçirdiğimi düşünüyorum.
      :)
      Güzel yorumun için ayrıca teşekkür ediyorum.
      :)

      Sil
  15. İnsanın dili tutuluyor! Çok beğendim.
    Böyle bir şey beklemiyorum hiç

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. birdeli

      O hissi senin hikayelerini okurken ben de yaşadım. Çok iyisin hem de çok.
      Hoş geldin, hep gel.
      :)

      Sil
  16. fırsatını buldum ve artık başladım. kanım dondu ama. böyle şeyler kurgu bile olsa üzüyor beni. devam edelim bakalım, çok iyi yia anlatımın :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. k.prens

      Hoş geldiiiiin.
      :)
      Evet kesinlikle üzülüyor insan, umarım daha hazır olunduğunda çalar kapımızı.
      Teşekkür ediyorum.
      :)

      Sil