22 Şubat 2014 Cumartesi

NE İSTİYORSUN ZEYNEP 1

Gözünün üzerine düşen perçemine saklamıştı bakışlarını. Gölgelere sığınmış, kaybolmayı seçmişti. Her adımında geri dönüp adımlarının bıraktığı izi takip ediyordu. Kan kırmızı bir yudum şarapta bulmuştu unutmayı sonra bir yudumun ne olduğunu. O gece kesmişti saçlarını kısacık, bir adam kılığına bürünüp yaşamaya karar vermişti. Sıkıca bantladı pek de büyük olmayan göğüslerini ve bulduğu en rahat gömleği altına da tracking yaparken giydiği neredeyse yıkanmaktan parçalanacak hale gelmiş on yıllık kotunu geçirdi.

Bu kez gece almasın gözlerini diye Rayban'in polis modeli gözlüğünü geçirdi yüzüne. Ay ışığından saklamıyordu gözlerini, göz göze gelmekten saklıyordu belli ki. Aynada kendine baktı, sevmedi yeni halini hatta tiksintiyle baktı kendine ama istemiyordu ne eski bedenini ne de kalbindekileri.

"Hadi bakalım" dedi kendi kendine yüksek sesle. Bir adam bedeninden çıkan zarif kadın sesine omuz silkti ve küf kokan tek odalı evinin ahşap kapısından, apartmanının dar merdivenlerine bıraktı kendini. "Hoşça kalın hamam böcekleri" deyip acilen sesine de bir çare bulması gerektiğini fark etti. Kısabilirdi belki sesini, daha kısık olursa belki daha anlaşılmaz belki de yok olacaktı.

Apartmandan çıkıp belediyenin her seçim öncesi hatırlamaya bile değer bulmadığı bozuk yollarından yokuş aşağı bıraktı kendini. Önce hızlı hızlı yürüdü daha sonra yüzüne vuran rüzgara meydan okur gibi açtı kollarını ve koşmaya başladı. "Zeyneeeeep" diye bağırıyordu. Kendi adıydı kulaklarına değen. Yolun eğimi azalana kadar koşmaya ve bağırmaya devam etti. Geri mi istiyordu kendini, yoksa gerçek bir veda mıydı emin olamadı ama onun istediği; her şey değişsindi.

Ve başlamıştı işte, değişiyordu her şey.
-Zeynep ha, kim Zeynep? Abla mı diyelim abi mi?
İçi titredi, derin bir nefes aldı kuytularında gizlediğinden ve kıstı sesini;
*Benim Zeynep? Ne o bir şey mi vardı?
Hissettiğinden daha cesur daha ezici çıkmıştı sesi. Yüzünde alaycı bir ifade vardı. Adamlar cüsselerine bakmadan garip görünüşlü kız mıdır erkek midir belli olmayan varla yok arası bu genç kadından bir adım geri durdular.
-Yok, merak ettik, öyle bağırdığını duyunca, aradığın biriyse yardım edelim diye
Zeynep o an anladı sıradan görünmenin yerini alan bu farklılık, tuhaflık ya da adı her ne ise kendine saçma bir saygınlık kazandıracaktı.
*İhtiyacım olursa haber ederim, hadi daha fazla meşgul etmeyin beni.
Kendi de bilmiyordu ya nereye gidiyordu, neydi meşguliyeti, sadece başından savmak istedi o iki adamı. Başka zaman olsa hatta iki gün öncesi olsa salyalarını akıta akıta ona bakacaklarını bildiği bu iki adamla daha fazla yan yana durmak istemedi.

Daha minyon olanının omzuna çarparak geçti yanlarından Bıraktı kendini içindeki şarkının melodisine bu sefer daha ağır adımlarla daha dingin yürüdü yolları. Her zaman olana inat hiçbir şey düşünmeden attı adımlarını, bir kaç saat sonra midesinden gelen seslere kulak verdi. "Acıktım" dedi. Yanında biri varmış gibi. Düşündü aslında iki kişiyim şu anda, hala Zeynep benimle ve yeni ben kimim bilmiyorum diye geçirdi içinden. Sonra beyaz bir ışık gördü, kaldırıma düşen beyaz ışığın geldiği yere baktı. İŞKEMBE SALONU yazıyordu. "Iıııığğğğ" hiç düşünmeden aniden çıkmıştı bu ses ama çok acıkmıştı, madem eski Zeynep değildi hatta belki Zeynep bile değildi. "Bunu da yap" dedi ve girdi salona.

Kimi pala bıyıklı adamların olduğu, kimi şık ama ucuz saten gece elbiseli kadının olduğu, bir iki tane normal diyebileceği insanın olduğu salona girdi. Bütün masalar doluydu. "herkes mi işkembe sever" diye geçirdi içinden ve boş bir yer aradı. Gür kıvırcık saçları kulak memesine kadar inen genç bir çocuk el salladı ona. Zeynep önce üzerine alınmadı etrafına bakındı, ondan başka genç adama dönük kimsenin olmadığını fark edince "ben mi" diyerek kendini işaret etti .Genç adam olumlu anlamda kafasını salladı ve Zeynep adama doğru yürüdü.

BÖLÜM İKİ BURADAN DEVAM TIKLA
pehito
kurgu, hikaye

18 yorum:

  1. aniden erkek olmaya karar verdi Zeynep, kadın olarak yaşamaktan acı çektiği için mi acaba? bakalım ne olacak!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müjde Ablacığım

      Bakalım, görelim
      Sevgilerimle
      :)

      Sil
  2. nolcak yaaa bakalım heyecanlandım :)

    YanıtlaSil
  3. deeptone

    Yaa çok sevindim, öyle bir his yaratabiliryorsa bu yazı ben sadece mutlu olabilirim
    :)

    YanıtlaSil
  4. gerçekten orada mısın zeynep?

    YanıtlaSil
  5. Devamına geçiyorum, merak ettirdin beni :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hamiyet Akan

      Ah bunu başarabildiysem ne mutlu bana
      :)

      Sil
  6. Hayal gücüne hayranim Pehitocum. Bir de bir soru sana, sen bunlara direk buraya mi yaziyorsun yoksa not ettigin bir defterin var mi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahucum

      Teşekkür ediyorum
      :)
      Not defterim yok, hiç olmadı da. Ev sessizken bir şarkı açıyorum ve başlıyorum yazmaya. Kelimeler ve hissettiklerim ve de şarkı beni nereye götürürse, işte hepsi bu kadar.
      :)
      Ama yazdıklarımı bilgisayarda yedekliyorum. Ne olur ne olmaz
      :)

      Sil
  7. ahh kaçımız istemedik ki zeynep'in yaptığını yapmayı. hemen 2.bölüme geçiyorum.
    inanılmaz mutlu ettin beni :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslıcım

      Heheheh sen de dedin öyle mi :)
      Ben de okumana sevindim canım
      :)

      Sil
    2. demez olur muyummmm!! :)

      Sil
    3. Aslıcım

      Heheheh
      :)

      Sil
  8. Vuhuu çok heycanlı bi ikinciye geçim ben :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayattan Payetler

      Ne mutlu bana, heyecanlandırabildiysem "bu da ne uzun bir kelime oldu ;)"
      Sevgilerimle
      :)

      Sil