Çocuk kalbi, oyunlarıyla vedalaştı.
Gözlerinden bir damla kara elmas aktı.
Muhabir mikrofonu uzattı,
"Kimi bekliyorsun çocuk?"
Titreyen çocuk sesi cevabıyla büyüdü;
"Babamı ve dayımı!"
"Seni nasıl severdi baban?"
Küçük kız, istemeden bir kez daha büyüdü.
"Canım kızım diye" dedi ve yayın kesildi.
pehito
:(((
YanıtlaSilolan bu yetimlere garibanlara oldu :(
YanıtlaSil99 depreminde bile ( bizzat yaşadığım için ) bu kadar öfkeyle karışık üzüntü hissetmedim..
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilYürekleri yanan ve ciğerleri kavrulan ve bizzat ateşin düştüğü yetim çocuklarımızın yüreklerindeki bu acıyı kim dindirebilir? Bu acıya kim merhem olabilir? Hiç kimse!.. O yetim çocuğun babasını kim geri getirebilir bu mümkün mü? Hayır mümkün değildir.
Yürekleri yanan ve ciğerleri kavrulan eş, çocuk, ana ve babaların bu halini gördüğü halde çekilen acıyı yüreğinde hissedemeyen ve bu işte ihmali ve sorumluluğu olduğu halde "ben suçluyum" diye haykıramayan, itiraf edemeyen alçaktır, vatan hainidir, zalimdir. Onları, vicdanları rahat bırakmayacaktır ve onları Allah'a havale ediyoruz.
Bu faciada ihmalkarlığı ve sorumluluğu olan her kesimin (firma, devlet vs.) bulunup şiddetle cezalandırılması, bundan sonra çalışmaya devam edecek olan maden ocaklarının iyileştirilmesine faydası olacaktır.
Selam ve dualarımla.
ah bu çocuklar :(
YanıtlaSilyazık ki aynı terane devam edecek:(
YanıtlaSilŞeytan bile çocukları seviyordur, onlar şeytana papucunu ters giydirenler…
YanıtlaSil:( yikildigimiz kiyamadiklarimiz
YanıtlaSilen çok etkilenen o masum dünyalar,
YanıtlaSilkıyamadıklarım..
kifayetsiz kaldıklarım..