Sayfalar

23 Mayıs 2014 Cuma

KENDİME SONSUZLUK BAHŞETMEDİM


Bazen, sadece "bazen" diyecek gücü bulabiliyorum kendimde. Bazı zamanlarda kendimi daha güçsüz hissediyorum. Her zaman güçlü olamayız zaten öyle değil mi? Bir robot, bir makine değilsek eğer her daim mutluluk ve her daim hüzün yoktur. İnsanlık azıcık ondan azıcık bundan gerektirir ya da gerektirmelidir.

Bazen şöyle diyorum kendime. Belki de çok önemsiyoruz kendimizi ya da çok korkuyoruz ki sonsuz olmak istiyoruz. Bedenlerimize ruhlar sıkıştırıp diyoruz ki "İyiysen cennete, kötüysen cehenneme gideceksin" yani yine sonsuzsun diyoruz ya da "bu ruh var ya bu ruh, bu bedende son bulmayacak varlığı. Bu ruh her ölümle yeniden doğacak, başka bedenlerde can bulacak" diyoruz ve yine sonunda kendimize hep sonsuzluk bahşetmiş oluyoruz.

Bitsin istemiyoruz, dursun istemiyoruz. Peki ya sana şöyle desem; belki de hepimiz birer hücreyiz ve birleşerek bir organizmayı meydana getiriyoruz. Ruh falan yok sadece bedenlerimiz var, tüm varlığımız bedenlerimiz. Kötü insanlar birer kanser hücresi iyi insanları ya ele geçirip kötüleştiriyor ya da iyi insanlar onları ele geçirip iyileştiriyor. Amacımız organizmayı yaşatmak ya da yok etmek.

Varlığın tek nedeni bu belki. Belki de hayat sadece bir tek doğum ve bir tek ölümden ibaret.

sevgilerimle
pehito

36 yorum:

  1. Harikasın! Bu koca kainatta kendimizi çok önemsiyoruz, belki hiçiz, belki dediğin giib bir organizmanın bir parçası, belki ölümden sonra hayat falan da yok ya da başka bir boyutta devam edeceğiz kim bilir...ama dediğin gibi sürekli mutluluk mümkün değil ancak deliler belki sürekli mutlu oluyordur hiçbir şey anlamadıklarından..:)
    emeğine sağlık pehitocum
    sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müjde Ablacığım

      Emin olmak için ölmek gerek sanırım.
      Sürekli hüzün ya da sürekli mutluluk bir insanın sadece bir duyguyla yaşaması bana pek anlaşılır gelmiyor.
      Gerçek de gelmiyor.
      Sevgilerimle
      :)

      Sil
  2. Ama avuçların, işte herşeyi geride bırakırım dercesine açık kalıyor ölümle birlikte!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ali ÇALIŞKAN

      Ya da bıraktım her şeyi der gibi
      :)

      Sil
  3. Sonsuzluk kimine az kimine çok geliyor. .
    Ne güzel demişsin tek doğum - tek ölüm..
    Yüreğine sağlık :*

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seyma Tanis

      Hepimizin içinde sonsuz olma kaygısı var ama ne için
      :)
      Sevgilerimle
      :)

      Sil
  4. Ölmeyi, yok olmayı veya bilinmezliğe gitmeyi kendimize kabul ettiremiyoruz. Evren var olduğu sürece yaşamak bizim iç güdümüz de var...

    Eğer insanların şansı olsa her şeyden vazgeçip ölümsüzlüğü seçeceğini düşünüyorum bazen.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tuxedo

      Acaba bu bit öğreti mi yoksa gerçekten bununla mı geliyoruz Dünya'ya
      :)
      Ben seçmezdim.
      :)

      Sil
  5. ibaret olduğum şey bi çok fikre ışık verebilir veya çesit çeşitim!
    elle tutulan şey nefes aldığımda ne yaptığım ne hissettiğim ne verdiğim ne aldığım!
    ben bir eli tutuyorum ayakta kalsın diye,bir el de beni tutmuştu hatırlıyorum:) en güzeli bununla mutlu oluyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Havva Peynirci

      Ne güzel yazmışsın. Kaç kez okudum bilmiyorum.
      İyileştiren tutunuşlar gibisi var mı
      :)
      Bırakmayın ellerinizi ve hep mutlu olun
      :)

      Sil
  6. ama ama ne diye şimdi kafamı karıştırdın ki :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Butterfly'ınız

      Yaşasıııın yapabildim mi böyle bir şey, gerçekten mi
      :)

      Sil
  7. Yanıtlar
    1. narkoz

      Eninde sonunda olacaktır.
      Sevgiyle kal
      :)

      Sil
  8. Bazen ben de senin gibi düşünüyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bahceperisi

      Bazen, bazenler çok tehlikeli oluyor
      :)

      Sil
  9. insan kendini önemsemeli ama.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. insanyavrusu

      Aksini hiç söylemedim ki. Hepimiz çok değerliğiyiz öyle ki kendimize sonsuzluğu yakıştıracak kadar.
      Sevgiyle kal
      :)

      Sil
  10. Merhabalar.

    Bloğunuzu okudum. Bu konuda insan yeterince bilgilendirilmediği için burada din devreye giriyor. Neden derseniz pozitif bilimlerle bu durumu açıklamak imkansızdır. İnsan ölünce toprak olacak bedenini terk eden ve varlığının mahiyeti bizce bilinmeyen bir varlık var ve biz ona sadece ruh diyebiliyoruz. Ruhun İslami açıdan mahiyetini burada tekrar açıklamaya gerek olmadığını sanıyorum.

    Bizler bu aleme gönderilmeden önce, bu aleme (dünyaya) gönderilecek tüm ruhlar Cenab-ı Hakk tarafından önce yaratılmış ve Allah bazı sıfatlarını mahiyetlerini kısıtlayarak yarattığı ruhlara bahşetmiştir.

    Ruh alemini fazla sorgulayamıyoruz, çünkü mahiyeti hakkında fazla bilgimiz yoktur. Ancak insanın iki ayrı varlıktan müteşekkil olduğunu biliyoruz bunlardan biri topraktan yaratılmış olan beden, diğeri de mahiyetini bilmediğimiz ruhtur.

    Ancak öldükten sonra ve zamanı gelince gerçekleri göreceğiz. Hayatını kaybeden bir insanın bedeni yaratıldığı toprağa verilir, ruhu da Sahibi'ne iade olunur. Kıyamet kopuncaya kadar ruhlar da Berzah alemi dediğimiz bir yerde ve uyku halinde kıyameti beklerler. Kıyametin akabinde de tüm insanlara bedenleri ve ruhları iade edilir ve hesaba çekilir.

    İslam'i öğretilere göre ruhlar sonsuzdurlar. Cenab-ı Hakk, yüce kitabında "Allah verdiği sözden dönmez" şeklinde buyurduğuna göre; günahlarımızın bedelini ödemek üzere cehenneme atılmaktan kurtulamayacağımız gibi, salih amellerimizin karşılığında da cennete de girmek durumundayız. Doğrusunu Allah bilir.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Recep Altun

      Merhaba
      :)
      Kıymetli yorumunuz için çok teşekkür ediyorum.

      Bazen elimizle tutamadıklarımızı sorgulamak istiyoruz. Bazen cevabı var ya da yok bir cevap aramak istiyoruz. Bilinmeyene bir son bulmak. Bu yazı da böyle bir yazı.

      Sevgiyle kalın
      :)

      Sil
  11. Kandilin mübarek olsun :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. narkoz

      Çok teşekkür ediyorum. Senin de geçmiş kandilin mübarek olsun.
      :)

      Sil
  12. Yanıtlar
    1. Irem E.

      Hatırlıyorum ilk soruna verdiğin yanıtı, hala.
      :)
      Teşekkür ediyorum ve bunun için zaman yaratacağım.
      :)

      Sil
  13. Derin konu aslinda ama son cumlene katilmadanda edemiyotum. Bence tum mesele iyi insan olabilmek ama cok zor her gun her an karsina sabir zorlayici seyler cikiyor ve bazen kotu dusunebiliyorsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayattan Payetler

      İyi insan? Bana göre iyi olan sana göre kötü olabilir ya da tam tersi.
      Sanırım okuduğum felsefe kitaplarıyla arama biraz mesafe koymalıyım.
      Sevgiler kelebekler
      :)

      Sil
  14. Hayat doğum ve ölümden ibaret ve tabi bir de ikisi arasına sıkıştırdıklarımızdan..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dördüncü Tekil Şahıs

      İşte buna da "yaşam" diyoruz
      ;)

      Sil
  15. Varlığın tek nedeni bu belki. Belki de hayat sadece bir tek doğum ve bir tek ölümden ibaret.

    aynen böyle düşünüyorum ben de
    çünkü herşeyin bir sonu var,yaşadıklarımızın da...
    sadece bazıları kısa sürüyor,tam tadına varamadan,acı olan da bu oluyor

    iyi olmaya çalışıyorum ben,nasıl bir son yaşayacağımı bilmeden :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. minik mini

      Mutlu son olsun
      :)
      Herbirimizin yüzüne tatlı, huzur dolu bir tebessüm asılı kalsın
      :)

      Sil
  16. Evet ölmek için doğmuşuz gibi:)

    YanıtlaSil
  17. varlıkla yokluk.. ikisi birbirine geçerken sonsuzluğu arıyoruz :)

    YanıtlaSil