GEÇMİŞİ ÖZGÜR BIRAKALIM

Hatırlı bir şey olsun istedim. Cumartesi sabahı kendime şekerli bir kahve yaptım, dinledim. Kendimi dinledim. Bu kez sus demeden bugün senin günün deyip oturdum dinledim. Anlattı bana iç sesim..

Arkadaşlarımı anlattı, kırgınlıklarımı anlattı. Üç yıl öncesini beş yıl öncesini anlattı. Sustum dinledim. Herkesi dinliyorum da seni mi dinlemeyeceğim dedim. Hadi anlat, yok bu kez itirazsız dinleyeceğim. Yeter ki boşalt içini ve neyse dert ettiğin yitip gitsin, hadi, hadi anlat. Dinlerim seni, kimleri dinlemiyorum ki. Hiç umurunda olmadığım sırf anlatmak için yanımda olanları, çok sevdiklerimi, bugün gelip yarın gidecekleri, herkesi dinliyorum. Neden zor gelsin ki kendimi dinlemek deyip, hatırlı bir kahve yaptım ve dinledim.

Bitirdin mi, şimdi sen dinle beni. Geçmiş, geçmiş gitmiş. Sen biliyor musun ne kadar zamanın var, ne kadar kalacaksın hayatta. İnan ebedi değil. Ne kayıplar verdin bunu senden daha iyi kim bilebilir ki. Bırak, tuttuğun her şeyi bırak, anı kaçırıyorsun. Sana gülümseyenleri, çarpıp geçenleri, temiz havayı, sevdiğin dostlarını, aileni..

Bak en çok ne zaman canın yanacak biliyor musun, tatlı tatlı geçen şeyler geçip gittiğinde. Acı zaten acıydı, zaten yaktı geçti ama güzel anların tadına varamamak işte o acıdan daha acı.

Heeey!! sen de bırak, bu yazıyı okuyan geçmişe takılıp kalan arkadaşım. Gel sana da bir kahve yapayım, şekerli olsun sevmem deme önce ağzımız tatlansın sonra sohbetimiz. Sonra gülümseyelim göz bebeklerimizle, sonra anı yaşayalım, geçmişi özgür bırakalım..

pehito